VTU Jaarverslag 2020 en 2021

In dit gecombineerde jaarverslag over de jaren 2020 en 2021 geeft VTU een overzicht van wat we gedaan hebben en van wat we hebben bereikt. Speciaal voor onze donateurs en subsidiegevers zijn financiële overzichten toegevoegd van de inkomsten en uitgaven.

EEN GOED BEGIN: TWEE PRIJZEN VOOR MARJAN SAX!!

De Nieuw-Amsterdam-prijs: Marjan heeft in januari 2020 deze prijs gekregen vanwege haar activiteiten voor vrouwenemancipatie en We Are Here. De prijs is ingesteld “om personen te eren die na jarenlange inspanning, met doorzettingsvermogen en een helder doel voor ogen, een voor onze stedelijke samenleving impactvolle en relevante verandering tot stand hebben gebracht,” zei Egbert Fransen, directeur van Pakhuis de Zwijger. De Nieuw Amsterdam Prijs wordt sinds 2018 ieder jaar uitgereikt tijdens de jaaropening in januari in Pakhuis de Zwijger in Amsterdam.

De Een leven lang voor de stad-prijs: Naast de Nieuw-Amsterdam-prijs ontving Marjan Sax de Een leven lang voor de stad-prijs voor haar jarenlange inzet voor vrouwenemancipatie, een rechtvaardiger asielbeleid en andere goede doelen.

HET ASIELBELEID EN DE STAD:

Plan voor VTU-bijeenkomst in Pakhuis de Zwijger, maart 2020

Begin 2020 begonnen we met de voorbereidingen van een bijeenkomst in Pakhuis de Zwijger, om onze achterban en medestanders te informeren en te motiveren om in actie te komen voor een beter beleid in Amsterdam voor ongedocumenteerde vluchtelingen.  Onder het motto ‘Het asielbeleid en de stad’ planden we de bijeenkomst op 27 maart, van 18 – 21 uur, in de IJ-zaal van het Pakhuis.

Het programma omvatte onder meer een presentatie door de journalistes Eline Huisman en Anouk Kootstra van Investico over hun onderzoek naar de beslisprocedures van de IND: ‘Een schouderklopje voor een afwijzing: de achterkant van het asielbeleid in Nederland’ in De Groene 27 november 2019, uit nr. 48. Zie: https://www.groene.nl/artikel/een-schouderklopje-voor-een-afwijzing

Na de presentatie zouden drie VTU-buddy’s punten belichten uit de dossiers waar ze mee te maken hebben, om te laten zien hoe afwijzingen door de IND tot stand komen. Zie het artikel van Alied Blom, Mieke Maassen, Myra ter Meulen en Marjan Sax: ‘Afgewezen Ethiopisch-Eritrese asielzoekers in juridisch vacuüm’ via de link: www.vrouwentegenuitzetting.com > Afgewezen Ethiopische Eritreeërs in juridisch vacuüm.

Ook zou Els de Graauw, Associate Professor of Political Science Baruch College New York, online een presentatie geven over de City ID in New York, om een discussie op te starten over de mogelijkheden van een City ID in Amsterdam.

De avond werd afgeblazen in verband met de eerste Corona-lockdown. We kozen voor uitstel in plaats van voor livestream – uitstel is helaas afstel geworden.

ONGEZIEN EN ONGEHOORD ONRECHT IN HET VREEMDELINGENBELEID:

Asieladvocaten en wetenschappers stellen onrecht in het vreemdelingenrecht aan de kaak

In december 2020 heeft VTU het plan opgevat om gebruik te maken van de mogelijkheden die het Toeslagenschandaal bood om vergelijkbare misstanden in het Nederlandse asielrecht in het nieuws te krijgen. Een oproep in het VTU-netwerk bracht een illuster gezelschap van asieladvocaten en wetenschappers bijeen: Maartje Terpstra, Igna Oomen, Jo Anne Nijland, Barbara Wegelin, Bernadette Ficq, Marc Wijngaarden, Marjon Peeters, Frank van Haren, Karen Geertsema, Ashley Terlouw en Thomas Spijkerboer. Onder voorzitterschap van VTU werden in 6 brainstorm Zoom sessies acties voorbereid. De resultaten:

Het artikel ‘Ongezien onrecht in het vreemdelingenrecht’ door de wetenschappers Karen Geertsema, Kees Groenendijk, Carolus Grütters, Paul Minderhoud, Ellen Nissen, Tineke Strik, Ashley Terlouw en Karin Zwaan in het Nederlands Juristenblad NJB 9-4-2021 -Afl. 14 1046-1053. Zie: https://www.njb.nl en: https://www.cmr.jur.ru.nl De auteurs laten zien dat ook in   vreemdelingenzaken sprake is van ongekend onrecht, dat voortkomt, aldus de inleiding, “uit vergelijkbare factoren als die speelden in de toeslagenaffaire zoals rigide wetgeving zonder hardheidsclausules, geïnstitutionaliseerd wantrouwen ten aanzien van een kwetsbare groep, een bestuur dat te weinig oog heeft voor de menselijke maat en constant de politieke boodschap hoort dat het beleid restrictief moet zijn en tot slot een rechterlijke macht die het bestuur de hand boven het hoofd houdt”.

De bundel ‘Ongehoord: onrecht in het vreemdelingenrecht’, samengesteld door Barbara Wegelin, Jo Anne Nijland en Igna Oomen, uitgegeven door Specialisten Vereniging Migratierecht Advocaten SVMA en de Vereniging Asieljuristen Nederland VAJN, 12 april 2021. Zie de website van VTU: www.vrouwentegenuitzetting.org > Bundel Ongehoord. Onrecht in het Vreemdelingenrecht, en website VAJN: https://www.vajn.org In deze bundel hebben Wegelin, Nijland en Oomen, na een oproep in het advocatennetwerk, 48 casusbeschrijvingen verzameld “waarin de parallel met de Toeslagenaffaire overduidelijk en schokkend is”, aldus het persbericht van 12 april. Op deze dag werd de bundel in Den Haag aangeboden aan vier collega-advocaten die sinds 31 maart 2021 zitting hebben in de Tweede Kamer, en aan mr. B.J. van Ettekoven, voorzitter van de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State, en vervolgens toegestuurd aan alle Kamerleden.

Barbara Wegelin biedt namens de advocatengroep aan Tweede Kamerleden de bundel ‘Ongehoord. Onrecht in het Vreemdelingenrecht’ aan.

De advocaten en de wetenschappers zijn er zeker in geslaagd om het totale gebrek aan menselijke maat in het vreemdelingenbeleid, de stringente uitvoering door de IND en de steun daarvoor van de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State in het nieuws te krijgen: tv, radio, kranten en tijdschriften hebben er uitvoerig over bericht. Zie bijvoorbeeld:

• nieuws > ongehoord onrecht: wantrouwende overheid berokkent vreemdelingen veel leed, 16 april 2021, Stichting INLIA Foundation.
• brief SvJ&V nav de bundel Ongehoord Onrecht in het vreemdelingenrecht.
• ongehoorde misstappen in het vreemdelingenrecht, 12 april 2021.

Nawerking in 2021 en 2022: De IND heeft de 48 in de bundel Ongehoord bekritiseerde besluiten geanalyseerd. Veel beslissingen zijn juridisch weliswaar op juiste gronden genomen, aldus de IND, maar in een aantal zaken is onvoldoende oog geweest voor de menselijke maat. Dankzij de bundel Ongehoord is er naar een aantal casussen opnieuw gekeken door IND en zijn er enkele verblijfsvergunningen verstrekt. De IND houdt structureel contact met een afvaardiging van de advocaten die de bundel hebben gepubliceerd. (Zie: Pointer, 21-02-2022)

Ronde Tafelgesprek van de Tweede Kamer Commissie Justitie en Veiligheid op 24 juni 2021, over ‘Maatwerk en uitvoering in het vreemdelingenrecht’. Dit gesprek vond plaats op initiatief van Kamerlid Koekkoek (Volt), hiertoe aangezet door de VTU-delegatie bij de uitreiking van de bundel Ongehoord op 12 april. Diverse organisaties waren uitgenodigd om mondeling en schriftelijk hun visie te delen met de Kamercommissie. Helaas behoorde VTU zelf niet tot de genodigden, zodat wij met een schriftelijke bijdrage moesten volstaan: het artikel ‘VTU luidt de Alarmklok over het asielbeleid en komt met tien noodzakelijke stappen’, mei 2021. Hierin wordt uiteengezet dat ook in het Nederlandse asielbeleid sprake is van ongekend onrecht, doordat mensen die hun recht zoeken in Nederland en asiel aanvragen, met een nietsontziende hardheid tegemoet worden getreden, met voor hen vaak ontwrichtende gevolgen. Zie website VTU: www.vrouwentegenuitzetting.org

ACTIE GROEN LICHT

Half november 2021 organiseerden asieladvocaten de actie Groen Licht voor mensen op de vlucht aan de EU-grens. Zie: https://www.vajn.org/actie-groen-licht. VTU was een van de vele organisaties die deze actie ondersteunden.

BUITENPOST: STICHTING VESTA VAN GABBI WIERINGA IN DEN BOSCH

VTU-lid van het eerste uur Gabbi Wieringa heeft meer dan 25 jaar asielzoeksters met kinderen opgevangen in haar eigen huis of waar zij ook maar opvang kon organiseren.  Naast opvang biedt zij hulp bij het bestuderen van de dossiers en het aanspannen van en voorbereiden op een herhaalde asielaanvraag. Omdat de gemeente Den Bosch het haar de laatste jaren door herhaaldelijke politie-invallen wel heel moeilijk maakt, durft zij geen permanente opvang meer te bieden, maar is zij, naast adviseur in asielzaken, doorgangsadres naar veiliger onderkomens. Sinds 2011 doet zij al dit werk als directeur van de ANBI-stichting Vesta: www.stichtingvesta.nl

Door Covid-19, de lockdown en de avondklok heeft Vesta in de jaren 2020 en 2021 een bovenmenselijke inspanning moeten leveren. Behalve vluchtelingen kwamen nu ook arbeidsmigranten aan de deur, omdat zij hun baan verloren hadden door de lockdown.  

Natuurlijk opende Gabbi de deur ook voor hen, en spande ze zich in om opvang elders voor ze te vinden. VTU heeft in Amsterdam onderdak gevonden voor een van Gabbi’s beschermelingen.

Op 2 december 2021 bestond Vesta 10 jaar. Na al die jaren groen licht voor vluchtelingen heeft Gabbi het idee van een groene lamp als symbool van solidariteit met vluchtelingen voorgelegd aan kunstenaar Marc van Vliet www.mcamvanvliet.nl , die een prachtig doosje met een groen lampje heeft ontworpen. Het groene licht verwijst naar de groene lichtjes die mensen in het grensgebied tussen Wit-Rusland en Polen aan hun huis ophangen om de vluchtelingen te laten weten dat ze welkom en veilig zijn. Op 10 december, de dag van de mensenrechten, heeft Gabbi het lampje gepresenteerd op de Dam in Amsterdam: voor 10 € kon je er eentje kopen. Hier en daar zie je nu groene lampjes in de Amsterdamse vensterbanken.

INTERVIEW ONE WORLD

VTU werd in voorjaar 2021 benaderd door One World voor een interview in de serie “Goal Getters’.

Onder de kop ‘Zolang het asielbeleid niet menselijk is, zijn zij niet moegestreden’ vertelden Brit de Jong, Ellen Santen en Toke Smolders over hun motivatie voor het werk van VTU, gericht op het tot stand brengen van een menselijk en rechtvaardig asielbeleid, met daarin bijzondere aandacht voor vrouwelijke asielzoekers. Zie het artikel dat verscheen op 18 juni 2021 op de One World website: https://www.oneworld.nl/lezen/discriminatie/sociaal-onrecht/zolang-het-asielbeleid-niet-menselijk-is-zijn-zij-niet-moegestreden/

WE ARE HERE NA 1,5 JAAR LVV-AMSTERDAM: WE ARE STILL HERE

Vanaf juli 2019 is de begeleiding en 24-uursopvang van uitgeprocedeerde asielzoekers in Amsterdam op gang gekomen: het Programma Ongedocumenteerden Amsterdam/ LVV-Amsterdam. Dit programma is onderdeel van de pilot Landelijke Vreemdelingen Voorziening (LVV), waarin begeleidings- en opvangvoorzieningen gerealiseerd worden voor de ongedocumenteerden, met als uiteindelijk doel ‘een bestendige oplossing voor het illegaal verblijf’. Vijf grote steden hebben van het Rijk zo’n LVV toegewezen gekregen. In het zogenoemde ‘juridische traject’ worden vastgelopen dossiers nogmaals doorgelicht op mogelijke juridische perspectieven, en inderdaad is er voor een deel van de vluchtelingen in de LVV zo’n perspectief geopend. Anderen echter stuitten op het zoveelste ‘nee’ van IND en DT&V, die een beslissende stem hebben in dit traject. Zij kwamen dan terecht in het ‘Toekomst-oriëntatietraject’, dat als voornaamste doel heeft hen tot terugkeer te bewegen. Voor velen is dit onmogelijk. Zo kan het ontbreken van identiteits- of nationaliteitsbewijzen – vaak de reden dat ze geen asiel krijgen in Nederland – ook hun vertrek in de weg staan, omdat ze geen een ‘laissez-passer’ krijgen. Voor hen bestaat de ‘bestendige oplossing’ erin dat ze na anderhalf jaar LVV terug-gekieperd worden in de illegaliteit. De problematiek van het ‘asielgat’ wordt in de LVV-pilot niet erkend en blijft onopgelost.

Deze ‘verworpenen’, veelal afkomstig uit de actiegroep We Are Here (WAH) die vanaf 2012 in kraakpanden door Amsterdam zwierf, hebben zich in zomer 2021 verenigd onder de naam We Are Still Here (WASH), om actie te voeren tegen de beschamende uitkomst van de pilot LVV-Amsterdam en te pleiten voor permanent verblijf.

Op 23 oktober 2021 vond er een demonstratie van WASH-activisten plaats langs verschillende LVV-opvanglocaties. Ook VTU-leden namen deel aan de demonstratie en VTU betaalde de kosten van de flyers.

Nadat een aantal van de LVV-ers geweigerd had te vertrekken uit hun LVV-locatie, zag de Gemeente zich in de herfst van 2021 gedwongen kort-gedingen aan te spannen tegen deze ‘blijven-zitters’. Advocaat Pim Fischer heeft bezwaar aangetekend tegen de ‘ontruimingen’ en stond de gedaagden bij in de rechtszaal; VTU-ers verleenden steun vanaf de publieke tribune. Vooralsnog is de uitkomst van deze kort-gedingen, op één casus na, negatief.

VTU financiert de flyeracties die We Are Still Here in voorjaar 2022 gaat voeren met het oog op de gemeenteraadsverkiezingen op 16 maart 2022, en zal daar ook aan meewerken.

 

BUDDY-WERK EN GROEPSACTIVITEITEN                                                

Ook in 2020 en 2021 ging VTU door met het buddy-werk en het organiseren van groepsactiviteiten. Veel VTU-vrouwen hadden een of meer ongedocumenteerden onder hun hoede, vrouwen én mannen. Zij begeleidden hen bij hun gang naar advocaten, ambassades en artsen. VTU betaalde mee aan reiskosten die hiermee gemoeid waren, en droeg de kosten van dringende medische handelingen, tandarts, en in bijzondere gevallen ook het honorarium van advocaten en documenten.

Een groot deel van het VTU-geld ging naar groepsactiviteiten met vrouwen en de daarmee verbonden reiskosten: zwemmen, fitness, body balance en Nederlandse les.

Buddy-werk

Door de grote onzekerheid waarin onze beschermelingen verkeerden, het voor een deel van de mensen tot zomer 2020 geen 24/7 opvang hebben en de met de Corona pandemie verbonden problemen van eenzaamheid en nergens naar toe kunnen, was in 2020-2021 onze rol als buddy’s nog veel intensiever dan in de voorgaande jaren.

- Terwijl de overheid alle Nederlanders verplichtte om thuis te blijven, hadden heel veel ongedocumenteerden geen thuis, en gedurende de negen niet-winter-maanden zelfs geen nachtopvang. Kraken was niet mogelijk en kerkelijke opvang-initiatieven zoals Kerkdak konden steeds minder een helpende hand bieden.

- De mensen in de officiële LVV-opvanglocaties (Maya Angelou huis, HVO-locaties) mochten (en mogen tot op heden) vanwege de Corona-regels geen bezoek ontvangen, ook niet van hun buddy’s.

- Professionele organisaties die verantwoordelijk zijn voor opvang en begeleiding van ongedocumenteerden waren veel minder toegankelijk, vaak alleen telefonisch en met lange wachttijden. Dit gold ook voor ambassades, IND en DT&V en andere officiële instanties waar vluchtvrouwen (en -mannen) mee van doen hadden.

- De kansen van de vluchtvrouwen om schoonmaak- of kinderoppas-werk te doen verminderden in een aantal gevallen tot nul, waardoor in het bijzonder vrouwen die geen leefgeld kregen, geen of te weinig geld hadden om in hun basisbehoeften als eten, openbaar vervoer en telefoon te kunnen voorzien.

- Psychosomatische klachten gingen meer opspelen, veel vrouwen kampten met angst, verhevigde stress en lichamelijke problemen.

Buddy’s deden wat ze konden in de ondersteuning en begeleiding van ‘hun’ vrouwen op medisch, juridisch en sociaal gebied en het bieden van een luisterend oor. Waar mogelijk zetten de buddy’s zich extra in voor hun maatjes, bijvoorbeeld door hen financieel te steunen (beltegoed, ov-kaart opladen), hen vaker thuis te eten te vragen, hen teken- en schilder- en handwerkmateriaal te leveren om de eenzame quarantaine- en lockdown dagen plezieriger door te komen, hen vaker te bellen en met hen op stap te gaan (in de buitenlucht).

Enkele voorbeelden van bijzonder intensief buddy-werk:

• Begeleiding van zwangerschappen van twee vrouwen, waarvan een vanaf een noodopvang buiten Amsterdam. Hierbij lieten de officiële opvang- en begeleidende instanties het in verband met Corona nogal eens afweten.
• Casemanagers van sommige begeleidingsorganisaties in de LVVAmsterdam, in het bijzonder een van de Toekomstoriëntatie organisaties, weigerden buddy’s toe te laten in de gesprekken met hun cliënten. Dit betekende voor de vluchtelingen veel extra stress, omdat ze de steun van hun buddy tijdens de sowieso al stressvolle gesprekken moesten missen. Ook de voorbereiding van en de follow-upgesprekken na het overleg met de casemanagers kostte veel extra tijd.
• De gang naar ambassades om identiteits- en nationaliteitsdocumenten te vragen (nodig voor herhaalde asielaanvragen - HASA’s) was voor LVV-deelnemers en hun buddy’s frustrerend en stressvol. Ambassades waren (vanwege corona en/of oorlog) lange tijd gesloten of nauwelijks te bereiken. En als het al lukte om een afspraak te maken, kwamen de LVV-ers in de meeste gevallen van een kouwe kermis thuis: ze kregen geen medewerking en geen documenten. In de zeldzame gevallen dat er wel documenten kwamen, erkende de IND deze niet. Een gekmakende, al vele jaren durende patstelling.

VTU-buddy’s waren ook genoodzaakt om zich als individuen en buddy-groep veel intensiever bezig te houden met algemene kwesties rond opvang en begeleiding en een menswaardig bestaan van ongedocumenteerden.

• Het kostte veel tijd en moeite om iedereen ingekwartierd te krijgen in een LVV-opvang. Tot 1 juli 2020 was een deel van de bij VTU bekende ongedocumenteerdendie al sinds september 2019 officieel als LVV-deelnemer stonden geregistreerd, nog steeds niet officieel onderdak, en dus aangewezen op particuliere gratis opvangadressen of slaapplaatsen in kraak-locaties, garages of parken.
• De VTU-buddy’s speelden ook een belangrijke rol bij de verbetering van de corona-protocollen van de GGD en de opvanglocaties, doordat zij alarm sloegen naar aanleiding vaninadequate reacties op besmettingen in de LVV-opvang (2020).
• Veel tijd ging zitten in het informeren en stimuleren van ongedocumenteerden om zich te laten vaccineren en bij het beschikbaar stellen van QR-codes voor ongedocumenteerden die gevaccineerd of van corona hersteld zijn. In februari 2022 leek hier eindelijk een beetje schot in te komen, maar het breekpunt blijft het geen identiteitsbewijs hebben.

Stand van zaken juridische situatie van vrouwen waarmee VTU in 2020 en 2021 contact had:

Eind 2021 was de situatie als volgt:

• 2 vrouwen kregen na 6-8 jaar in Nederland een HASA met als resultaat een verblijfsvergunning;
• 1 vrouw was nog in een HASA-procedure (kreeg begin 2022 verblijfsvergunning);
• 6 vrouwen zijn nog in het juridisch traject bij ASKV of VWN;
• 4 vrouw/vrouwen is/zijn nogin het toekomstoriëntatietraject;
• 1 vrouw is door-gemigreerd met hulp van IOM (International Organization of Migration);
• 1 vrouw is overgegaan naar LVVRotterdam;
• 1 vrouw (met vastgelopen juridische procedure) woont met haar kind in een vrijheidsbeperkende COA Gezinslocatie.
• 2 vrouwen, zagen na jarenlang vruchteloos proberen om in Nederland te kunnen blijven, geen perspectief meer en zijn in 2020-2021 ‘met onbekende bestemming/mob’ vertrokken naar adressen in eigen netwerk of naar andere landen.

Groepsactiviteiten met de vluchtvrouwen

Bijna alle groepsactiviteiten vanuit VTU (en ook van andere organisaties) zijn de afgelopen twee jaar voor langere tijd of volkomen stilgevallen door de Coronaregels. Een ronduit rampzalige toestand voor veel van de vrouwen. VTU bood activiteiten aan voor vrouwen uit de Kruitberg (tot begin 2020), panden van krakersgemeenschappen in Noord en Zuid, en de ASKV-, HVO- en Maya Angelou-opvangpanden verbonden aan de gemeentelijke LVV.

Zwemmen: 7-10 vrouwen kregen zwemles in het Bijlmersportcentrum. De lessen zijn op maat en de docenten zijn goed. 2 vrouwen behaalden hun zwemdiploma. VTU betaalde de zwemlessen en het reisgeld naar het Bijlmersportcentrum. Het zwemmen en het reizen naar het zwembad en terug is duur: in 2020 betaalde VTU daaraan 2573 euro, in 2021: 1049 euro (inclusief body balance).

Voor het zwemmen ontving VTU een subsidie van de Haëlla-stichting. Toen het zwemmen vanwege de corona lockdowns lange tijd stilviel, is de subsidie na overleg met de Haëlla-Stichting gebruikt voor ‘droogzwemmen’, dat wil zeggen: reiskosten ivm Body Balance in het Wereldhuis en (reiskosten ivm) andere bewegingsactiviteiten in een park.

Fitness: Toen er vanwege de corona-maatregelen geen zwemmen was, hebben een wisselend aantal vrouwen in de zomer van 2021 meegedaan aan fitness-activiteiten in het Flevopark. Deze werden aangeboden door het ASKV in het kader van het Programma Activiteiten Ongedocumenteerden PAO.

Body Balance: Sinds voorjaar 2021 werd, deels ter compensatie van de stilgevallen zwemlessen, aan vluchtvrouwen door een niet-genoeg-te-waarderen vrijwilliger Body Balance aangeboden, in het Wereldhuis. De lessen zijn gratis, VTU betaalde de reiskosten van de deelnemers.  Ongeveer 7 vrouwen deden (en doen ook in 2022) mee aan deze activiteit.

Nederlandse les: VTU stimuleert vrouwen om Nederlands te leren. 8-10 van ‘onze’ vrouwen maakten in 2020 en 2021 gebruik van deze mogelijkheden bij Dominicuskerk, BOOST en ASKV. De lessen zijn gratis, maar de reiskosten zijn aanzienlijk. Om de vrouwen in staat te stellen naar de Nederlandse les te gaan (de meeste vrouwen fietsen niet) betaalde VTU de reiskosten. In 2020 heeft VTU 472 euro aan reiskosten voor de Nederlandse lessen betaald, in 2021: 160 euro.

Vanwege de corona lockdowns waren zowel in 2020 als in 2021 taallessen op locatie niet mogelijk, soms alleen online. Online deelname is niet of nauwelijks haalbaar voor ongedocumenteerden die ongeletterd zijn of een zeer laag taalniveau hebben, en in veel gevallen niet beschikken over een smart phone, tablet of laptop.

Bijeenkomen en gratis maaltijden in Wereldhuis: Sommige vrouwen gingen regelmatig naar het Wereldhuis voor een gratis maaltijd en juridisch advies, en om contact te hebben met elkaar en andere Wereldhuis-bezoekers. VTU-buddy’s stimuleerden hen, en VTU betaalde reiskosten.

Incidentele activiteiten: door het LVV-programma van de gemeente Amsterdam kwamen er ingrijpende veranderingen in de opvang van de vrouwen, en daarmee in de vrouwengroepen waarmee VTU contacten heeft. Door de individualisering van de LVV-opvang vielen groepen uit elkaar en mede door de corona maatregelen konden de vrouwen als groep niet of niet makkelijk bij elkaar komen. Om de vrouwen bijeen te brengen om ervaringen uit te wisselen en te bespreken hoe ze hun gemeenschappelijke problemen in deze moeilijke tijden zouden kunnen aanpakken, organiseerde VTU in 2020 en 2021 enkele grote activiteiten:

• Afscheidsfeest van de Kruitberg (februari 2020, bij sluiting van kraakpand de Kruitberg en overgang van de vrouwen naar diverse LVV-opvanglocaties).
• Twee keer eten in Ethiopisch restaurant Taytu (februari en maart 2020), ter voorbereiding van het geplande (en wegens corona gecancelde) VTU-evenement in Pakhuis De Zwijger.
• Picknick in het Beatrixpark (zomer 2020)
• September 2021: eten in Ethiopisch restaurant Taytu, als compensatie van alle stilgevallen activiteiten en om met de vrouwen hun deelname aan de acties van Permanent Verblijf en We Are Still Here voor te bereiden.

Zo’n 30 vlucht-vrouwen namen enthousiast deel aan deze activiteiten.

• Op Internationale Vrouwendag 2020 ging een 10-tal vluchtvrouwen met VTU mee naar Pakhuis de Zwijger, om de documentaire ‘Women’ te zien, die werd ingeleid door Marjan Sax. Na afloop namen we samen deel aan de Women’s March.

 

VTU-OVERLEG, NETWERKEN EN DEELNAME AAN STEDELIJK EN LANDELIJK OVERLEG

VTU-overleg

 VTU komt meestal 1x per maand bijeen voor de gezelligheid, om in de gaten te houden hoe het met iedereen gaat, en om de lopende zaken en noodzakelijke acties voor de korte en langere termijn te bespreken. Vanwege Corona vielen de bijeenkomsten op locatie vanaf maart 2020 stil, daarna overlegden we via Zoom. Veel minder plezierig dan echt bij elkaar komen, want Zoomen verliep niet altijd en niet voor iedereen soepel en effectief. Alleen al vanwege het gemis van het persoonlijk contact en het ontbreken van heerlijke soep, gembertaart en andere lekkernijen als leeftocht tijdens het overleg… We verheugen ons op nieuw ‘live’ overleg vanaf lente 2022.

VTU heeft een stevig Amsterdams netwerk van organisaties, die zich inzetten voor ongedocumenteerde asielzoekers. Waar nodig en mogelijk werkten wij in 2020 en 2021 samen met het Harriet Tubman Huis, Dokters van de Wereld, Wereldhuis, Amsterdamse Raad van Kerken, Here to Support, Amsterdam City Rights, Permanent Verblijf en We Are Still Here.

Netwerken doet VTU ook door middel van deelname aan allerlei overleggen. Hier een samenvatting:

Buddy-overleg

In het Buddy-overleg komen de VTU-buddy’s bijeen met buddy’s van de vlucht-vrouwen en -mannen van andere groepen, zoals de voormalige Vluchtmaatgroep en de voormalige Vluchtgaragegroep. Het overleg vindt maandelijks plaats, in 2020 en 2021 vanwege Corona maatregelen voornamelijk via Zoom. Uitwisseling van informatie en ervaringen als buddy, elkaar feedback geven en steunen bij ingewikkelde kwesties en als buddy-groep een inbreng hebben bij algemene zaken van het buddy-werk met ongedocumenteerde asielzoekers, zijn de belangrijkste doelen van het Buddy-overleg.

Overleg Klankbordgroep

VTU heeft in de jaren 2020 en 2021 aangezeten aan het overleg van de Klankbordgroep. Dit overleg wordt eens in de maand georganiseerd, voor het grootste deel van deze periode uiteraard via Zoom. Het is een vanuit de Regiegroep Ongedocumenteerden Amsterdam (RGOA) georganiseerd overleg, waarin feedback gegeven kan worden op de regie en de uitvoering van de LVV. Hoewel de Regiegroep zelf ook aanwezig is, hebben pogingen om klachten van de kant van de buddy’s op tafel te krijgen vaak niet het beoogde effect, namelijk dat de Regiegroep er echt iets aan gaat doen.

De scherpe bewoordingen waarmee een van de VTU-afgevaardigden soms reageerde op de ambtelijke toon die in dit overleg vaak aangeslagen werd over zaken die diep ingrijpen in de levens van de LVV-deelnemers, werden niet altijd gewaardeerd.

Overleg Gelagkameroverleg

VTU nam ook deel aan het Gelagkameroverleg, maandelijks georganiseerd in de Gelagkamer van de Diaconie en vanaf de eerste Corona lockdown via Zoom. Dit overleg stond en staat onder leiding van Gerhard Scholte van de Protestantse Kerken Amsterdam, en handelt meer in algemene zin over ‘de actuele noodsituatie in de stad’ voor ongedocumenteerden: asielzoekers, arbeidsmigranten en daklozen. Aan het overleg neemt een groot scala van organisaties deel en het overleg beslaat een breder terrein dan alleen dat van de uitvoerende organisaties van de LVV - zij zijn echter ook hier aanwezig.

Naast en vanuit het Gelagkameroverleg werden soms ook incidenteel overleg en acties geïnitieerd over specifieke thema’s, zoals het webinar over het Duitse ‘Duldung’ (Gedogen) initiatief, en brieven aan de Gemeente Amsterdam over de tekortschietende opvang en de Corona problematiek.

FINANCIELE OVERZICHTEN VTU OVER 2020 EN 2021

Inkomsten en uitgaven 2020                                               Uitgaven 2020

Beginsaldo:         3.483   Uitgaven:           5.943

Inkomsten:         8.237   Verschil:                    25

Banksaldo:          5.752

Totaal:                11.720  Totaal:                11.720               

Zwemmen:                      2.573

OV NL les:                           472

Betalingsverkeer:              124

Vergaderkosten:                 39

Support Onderdak:           907

Medisch:                             416

Acties:                                 100

Advocaten/document:  1.098

Onvoorzien:                       214

Totaal:                              5.943

Inkomsten zijn van particuliere donateurs en een enkele ngo, zoals van de Haëlla Stichting speciaal voor de zwemlessen.

Inkomsten en uitgaven 2021

Beginsaldo:                     5.752   Uitgaven:    2.910          

Inkomsten:                      5.001

Verschil:                                 12    Banksaldo:  7.855

Totaal:                              10.765  Totaal:       10.765

Inkomsten zijn van particuliere donateurs en een enkele ngo.

Het verschil van 12,74 is een niet gedeclareerde uitgave voor een vergadering.

 

Uitgaven 2021

Zwemmen/BodyBalance: 1.049

OV NL les:                             160

Betalingsverkeer:                 146

Vergaderkosten:                  743

Support Onderdak:              150

Medisch:                                350

Acties:                                    127

Onvoorzien:                          185

Totaal:                                 2.910

 

TERUGBLIK 2020 EN 2021 EN VOORUITBLIK 2022

Eind 2019 had VTU haar gelederen versterkt met een aantal nieuwe enthousiastelingen. Dat was nodig, omdat de ‘groep van het eerste uur’ een dagje ouder wordt.

Hermine Linnebank hebben wij tot erelid benoemd, en ook voor anderen werd het actievoeren soms wat veel. De ‘oude hap’ bleef evenwel verantwoordelijk voor de activiteiten gericht op het landelijk asielbeleid, met als hoogtepunt natuurlijk het bijeenroepen van de asieladvocaten en wetenschappers in 2021.

Maar door de ‘nieuwe aanwas’ kon VTU zich extra inzetten op het beleid en de praktijk rond begeleiding en opvang van ongedocumenteerde asielzoekers in Amsterdam, buiten en binnen de LVV. VTU was actief en succesvol in de door Corona extra gecompliceerde en tijdrovende begeleiding en ondersteuning van ongedocumenteerden.

 

Vol goede moed gaan we verder in 2022. Zoals altijd doen we wat we kunnen voor ongedocumenteerde vrouwen (en mannen) in Amsterdam, maar ook het landelijke asielbeleid blijft om harde actie vragen.

Met een nieuwe gemeenteraad en een nieuw college in Amsterdam, op landelijk niveau een nieuw kabinet en met een onverminderd hard beleid en een verslechterende praktijk voor ongedocumenteerde asielzoekers blijft er voor VTU de komende jaren veel werk aan de winkel.

OPROEP: DONEER AAN VTU!

Bijdragen voor activiteiten van VTU in 2022 zijn zeer welkom!

Doneer op NL39 INGB 0007 8147 05 tnv Stichting Vrouwen Tegen Uitzetting

VTU is door de Belastingdienst erkend als Algemeen Nut Beogende Instelling ANBI, dus giften zijn fiscaal aftrekbaar.

 

 

Namens alle vrouwen van VTU:

Farangis Osivand (voorzitter); Negede Kumbi; Marjan Sax (penningmeester); Alied Blom; Marijke Crusifix; Brit de Jong; Hermine Linnebank (erelid); Mieke Maassen; Myra ter Meulen; Ellen Santen; Marie-An Schut; Gabbi Wieringa; Kathy Arnold; Asmara Baks; Astrid Fischer; Ingrid Kluvers; Toke Smolders; Joyce; Selma el Boundati; Sinne Goeting; Petra Krakeel; Ruth Visser; Anna Wallis; Audrey Westenburg.

 

VTU Website: www.vrouwentegenuitzetting.com

 

VTU Facebook: https://m.facebook.com > Vrouwen Tegen Uitzetting

 

 

Voorts… …zijn wij van mening dat er onafhankelijk toezicht moet komen op de IND.